غده فوق کلیوی و هورمون‌های آن

غده فوق کلیوی و هورمون‌های آن دارای چندین نقش متابولیکی در بدن انسان است که با ترشح هورمون ها آنها را انجام می دهد. دو غده فوق کلیه در بدن هورمون هایی آزاد می کند که به کنترل متابولیسم بدن کمک می کند ، با رشد بدن بلوغ جنسی را تقویت می کند و به استرس محیط پاسخ می دهد.

یکی از مهمترین هورمونهای تولید شده توسط غدد فوق کلیه در پاسخ به شرایط خطرناک و تهدید کننده زندگی در بدن آزاد می شود. پاسخ به استرس برای ما به عنوان پاسخ اولیه “مبارزه یا پاسخ پرواز” شناخته شده است.
این واکنشی است که با دیدن یک محرک خطرناک و تهدید کننده در بدن ایجاد می شود. کورتیزول هورمون اصلی است که فرایندها را هماهنگ می کند و به ما امکان می دهد در مقابل خطری که متوجه شده ایم جنگ را انتخاب کنیم یا فرار کنیم. در انجام این کار ارزش تکاملی قابل توجهی وجود دارد.

هر چیزی که مدت زمان ارسال پیام به ماهیچه ها و شروع به فرار یا مقابله با یک موقعیت خطرناک را کاهش دهد ، شانس زنده ماندن ما را افزایش می دهد. غدد فوق کلیه هورمونی به نام کورتیزول آزاد می کنند تا زمان پاسخ به خطر را کاهش دهد.

احساسی که ممکن است با آن آشنا باشیم تمرکز شدیدی است که می توانیم هنگام مطالعه شب قبل از امتحان احساس کنیم. کورتیزول تا حد زیادی مسئول این غلظت است. با وجود تمام تأثیرات منفی مرتبط با استرس ، هورمون های استرس در مقادیر طبیعی به ما امکان می دهند وظایف خود را بهتر انجام دهیم و روی آنها تمرکز کنیم.

بنابراین ، غدد فوق کلیه در هوشیاری ، رشد و کنار آمدن با استرس های محیطی نقش مهمی دارند. محصولات اصلی ترشح شده از غدد فوق کلیه شامل موارد زیر است:

کورتیزول

هورمون اپی نفرین یا هورمون اپی نفرین
هورمون نوراپی نفرین یا هورمون نوراپی نفرین
هورمون آلدوسترون
آندروژن آدرنال
پیش ماده هورمون های جنسی

عملکرد غده فوق کلیه

منحصر به فردترین عملکرد غدد فوق کلیوی توانایی آنها در پاسخگویی هماهنگ به عوامل استرس زا است. این مهمترین عملکرد غدد فوق کلیوی برای کمک به بدن در مقابله با استرس روانی یا محیطی است که همگی در طولانی شدن عمر بدن تأثیر دارند. با این حال ، غده فوق کلیه در سایر فعالیتهای بدن نیز نقش مهمی دارد که از اهمیت ویژه ای در انجام فعالیتهای روزمره بدن برخوردار است.

محل غده فوق کلیه

دو غده فوق کلیه در بالای هر کلیه و درست در زیر دیافراگم قرار دارد. در این مرحله ، آنها به راحتی می توانند هورمون ها را در جریان خون آزاد کرده و به محل اثر هورمون برسانند. غدد فوق کلیوی توسط یک کپسول از بافت چربی و یک لایه از بافت همبند یا فاسیای کلیه پوشانده شده است.

بخش قشری غده آدرنال

در حقیقت، بخش قشری آدرنال حاوی مناطقی از انواع مختلف سلول‌ها است که از بیرونی‌ترین لایه یا کپسول شروع می‌شود و پس از آن مناطق مختلف قشر آدرنال قرار دارند که شامل موارد زیر هستند:

زونا گلومرولوزا (Zona Glomerulosa):

این خارجی ترین منطقه از قشر آدرنال است ، درست زیر لایه کپسول. سلول های گلومرولوزای زونا به شکل تخم مرغ هستند و در کنار هم خوشه ها و قوس هایی ایجاد می کنند. در پاسخ به افزایش سطح پتاسیم ، رنین یا کاهش جریان خون در کلیه ها ، سلول های گلومرولز زونا باعث تولید و ترشح مواد معدنی کورتنیک یا آلدوسترون به عنوان بخشی از سیستم رنین-آنژیوتانسین در جریان خون می شوند. این هورمون فشار خون را تنظیم می کند.

زونا فاسیکولاتا (Zona Fasciculate):

این ناحیه از قشر آدرنال در وسط دو ناحیه دیگر قرار دارد و ضخیم ترین ناحیه قشر فوق کلیه با قطر تقریباً 0.9 میلی متر است و 50٪ از جرم غده فوق کلیه را اشغال می کند. . زونا به طور عمده گلوکوکورتیکوئیدها (به طور عمده کورتیزول در انسان) تولید می کند که متابولیسم گلوکز را تنظیم می کند. تولید گلوكوكورتیكوئید توسط هورمون آدرنوكورتیكوتروپین (ACTH) تحریک می شود ، كه در زمان استرس به عنوان بخشی از پاسخ مبارزه یا فرار از غده هیپوفیز قدامی آزاد می شود. علاوه بر این ، این منطقه آندروژن ضعیفی نیز تولید می کند.