یکی از مشکلاتی که بسیاری از زنان و مردان به آن دچار می‌شوند، عفونت ادراری است. این نوع عفونت علائمی مانند سوزش ادرار به دلیل ورود باکتری به کلیه و مثانه ایجاد کرده و باعث ناراحتی شخص میشود. اگر شما هم دچار این عفونت هستید، در این مطلب همراه ما باشید تا به‌طور کامل توضیح دهیم، علائم عفونت ادراری چیست؟ چگونه می‌توان آن را تشخیص داد؟ علل اصلی ایجاد عفونت چیست؟ با چه داروهایی می‌توان آن را از بین برد؟ اگر دچار عفونت هستید و می‌خواهید برای درمان آن به دکتر کلیه و مجاری ادراری یا دکتر زنان مراجعه کنید.
علت عفونت ادراری چیست؟
چه چیزهایی باعث عفونت ادراری میشود؟ عفونت ادراری معمولا هنگامی رخ می‌دهد که باکتری‌ها از طریق پیشابراه به مجرای ادرار وارد شده و در مثانه تکثیر شوند. اگر چه سیستم ادراری به گونه‌ای طراحی شده که در مقابل نفوذ عوامل خارجی میکروسکوپی مقاوم باشد، اما گاهی بعضی از این خطوط دفاعی از بین می‌روند.
هنگامی‌که این اتفاق‌می‌افتد، باکتری‌ها کشته نمی‌شوند و باعث عفونت می‌شوند. UTI عمدتا در زنان شایع است و بر مثانه و پیشابراه تأثیر می‌گذارد. هر چیزی که باعث کاهش تخلیه‌ی مثانه شود یا دستگاه ادراری را تحریک کند، می‌تواند منجر به عفونت ادراری شود.
عواملی که می‌توانند باعث بروز عفونت ادراری شوند، شامل موارد زیر هستند؛
- ارتباط جنسی
- بارداری
- شرایطی که باعث انسداد مجرای ادراری میشود؛ مثلا سنگ کلیه
- شرایطی که باعث میشود مثانه پر باشد و نتوان آن را خالی کرد. مثلا افرادی که برای مدت زمان طولانی در روز ادرار خود را نگه‌می‌دارند، در معرض عفونت ادراری هستند.
- سوندهای ادراری
- سیستم ایمنی ضعیف بدنی
- کم آب نوشیدن
- مرطوب و آلوده نگه‌داشتن ناحیه‌ی تناسلی
علت عفونت ادراری بعد از برداشتن رحم چیست؟
بروز عفونتهای دستگاه ادراری (UTIs) پس از هیسترکتومی یا برداشتن رحم شایع است. این اتفاق در چند روز اول پس از عمل رخ می‌دهد، زیرا کاتترها برای هیسترکتومی و بهبودی فوری وارد بدن می‌شوند. استفاده از کاتتر خطر عفونت ادراری را افزایش می‌دهد.
روش تشخیص علت عفونت ادراری در زنان و مردان چیست؟
اگر باتوجهبه علائمتان به عفونت مشکوک هستید، به پزشک مراجعه‌کنید. در بیشتر موارد ممکن است پزشک شما از شما نمونه ادرار بخواهد. ادرار در آزمایشگاه برای بررسی گلبول‌های سفید، گلبول‌های قرمز یا باکتری بررسی میشود. تست‌ها و روش‌های تشخیص عفونتهای دستگاه ادراری عبارتند از:
۱. آزمایش ساده ادرار
تشخیص عفونت معمولا پس از چک کردن علائم فرد و آزمایش ادرار جهت بررسی وجود گلبول سفید، گلبول قرمز و باکتری در ادرار میسر میشود. برای جمع آوری نمونه ادرار برای آزمایش ساده‌ی ادرار ابتدا باید ناحیه‌ی تناسلی را کاملا بشویید.
نباید از ابتدای جریان ادرار نمونه گرفته‌شود و نمونه‌ی وسط جریان ادرار را در ظرف آزمایش جمع آوری کنید و به آزمایشگاه تحویل دهید. اینکار از آلوده‌شدن نمونه به وسیله‌ی باکتری‌ها و میکروبهای سطح پوست جلوگیری می‌کند.
تفسیر آزمایش عفونت ادراری
عفونت دستگاه ادراری (UTI) یکی از شایع‌ترین عفونتهای تشخیص‌داده‌شده در جمعیت سرپایی و بستری است. برای تشخیص دقیق، درک ارزش و محدودیت‌های آزمایش ادرار و کشت ادرار برای پزشکان ضروری است. تشخیص عفونت ادراری در برگه آزمایش همراه با ارزیابی علائم ادراری، تشخیص باکتریوری بدون علامت یا عفونت ادراری علامت‌دار را نشان می‌دهد.
آزمایش ادرار یک ابزار تشخیصی ارزشمند برای بسیاری از بیماری‌های رایج است. آزمایش ادرار رایج‌ترین آزمایش برای ارزیابی عفونت احتمالی دستگاه ادراری است. علاوه بر این، می‌تواند اطلاعات مفیدی دررابطه‌با غربالگری و تشخیص سایر بیماری‌ها، از جمله بدخیمی، پروتئینوری، گلیکوزوری، کتونوری و سنگ کلیه را ارائه دهد. تفسیر دقیق نتایج آزمایش ادرار یک مفهوم کلیدی برای ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی به‌منظور تشخیص و درمان است.
علامت اختصاری عفونت ادراری در آزمایش چیست؟
در برگه آزمایش ادرار آزمایش ادرار معمولی با علامت اختصاری UA و آزمایش کشت ادرار هم با علامت اختصاری UC نشان داده‌می‌شود. با وجود عفونت ادراری در برگه آزمایش گزینه Bacteria مثبت بوده و برای آن رنج کم تا خیلی زیاد تعیین میشود. با مثبت‌بودن جواب آزمایش و تایید عفونت ادراری، نتیجه کشت UC هم به‌صورت POSITIVE و به‌همراه نام باکتری تشخیص‌داده‌شده ذکر میشود.
جواب آزمایش عفونت ادراری کاذب هم می شود؟
نکته مهم در خصوص تفسیر آزمایش ادرار این است که درمان به‌هیچ‌عنوان نباید صرفاً بر اساس آزمایش ادرار انجام شود، چرا که نتایج کاذب مثبت هم ممکن است وجود داشته‌باشد. شرح‌حال بیمار، سابقه عفونت ادراری، نتایج کشت بعدی و غیره هم در تشخیص اهمیت دارند.
درصورتی‌که نمونه‌گیری به‌صورت اصولی و با رعایت نکات بهداشتی انجام نشده‌باشد، احتمال مثبت‌شدن کاذب هم وجود دارد. از طرفی منفی کاذب هم درصورتی‌که بیمار قبل از نمونه‌گیری آنتی‌بیوتیک مصرف کرده‌باشد وجود دارد. به این معنی که حتی با وجود مثبت‌بودن عفونت ادراری، به‌دلیل مصرف آنتی‌بیوتیک رشد باکتری‌ها متوقف شده‌است.
سایر عوامل هم می‌توانند به نتیجه کاذب منجر شوند که از جمله می‌توان به شرایط محیط کشت، اشتباهات فردی و غیره اشاره‌کرد. به‌همین دلیل است که همیشه در بررسی و تفسیر برگه آزمایش ادراری باید مجموعه‌ای از نشانه‌ها و عوامل را در‌نظر‌گرفت.
۲. کشت ادرار
کشت ادرار برای بررسی وجود باکتری و قارچ و همچنین انتخاب داروی عفونت ادراری مناسب، به کار برده‌می‌شود. عفونت ویروسی، نیاز به انجام آزمایش‌های خاصی دارد. ویروس‌ها از علل نادر UTI هستند، اما می‌توانند در افرادی که پیوند عضو داشته‌اند یا افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف، باعث ایجاد UTI شوند.
۳. روش های تصویربرداری
اگر به عفونتهای ادراری مکرر مبتلا می‌شوید که پزشک به اختلالات دستگاه ادراری شک دارد، جهت تشخیص علت عود عفونت از روش‌های تصویربرداری استفاده‌می‌کند که شامل ارزیابی دستگاه ادراری با استفاده از سونوگرافی، ام آر آی (MRI)، سی تی اسکن (CT) و عکس اشعه‌ی ایکس است.
۴. سیستوسکوپی
این آزمایش تشخیصی به پزشک این امکان را می‌دهد تا داخل مثانه و مجرای ادراری را با استفاده از لوله‌ی نازک که در انتهای آن دوربین کوچکی قرار دارد، مشاهده کند.
مدیریت و درمان عفونت ادراری چگونه است؟
چگونه عفونت ادرار را از بین ببریم؟ برای عفونت ادراری چی خوبه؟ همانطور که می‌دانید عفونت دستگاه ادراری به‌طور معمول توسط باکتری‌ها ایجاد میشود، پس برای درمان آن از آنتی‌بیوتیک یا داروی ضدمیکروبی کمک‌می‌گیریم. نوع داروی عفونت ادراری و طول درمان به علائم، پیشینه‌ی پزشکی فرد و نوع میکروب دخیل در عفونت بستگی دارد.
علائم عفونتهای مجاری ادراری ممکن است قبل از اینکه به‌طور کامل از بین‌برود، ناپدید شود به‌همین دلیل دوره‌ی درمان باید کامل شود تا اطمینان حاصل شود که عفونت کاملا از‌بین‌رفته و خطر بروز مقاومت آنتی‌بیوتیکی کاهش یابد.
برای درمان عفونتهای ادراری که به علت اختلال در سیستم ادراری ایجاد شده‌اند، ابتدا باید مشکل زمینه‌ای اصلاح و درمان شود. در صورت عدم درمان، این عفونت‌ها می‌توانند منجر به آسیب کلیه شوند. اگر فرد بسیار بدحال باشد، لازم است جهت دریافت مایعات کافی و داروهای مناسب، در بیمارستان بستری شود.
۱. داروهای مناسب و قویترین قرص سوزش ادرار چیست؟
عفونت ادراری معمولا عامل باکتریایی داشته و برای درمان آن آنتی‌بیوتیک تجویز میشود. قرص عفونت ادراری معمولا گروه‌های مختلف آنتی‌بیوتیکی هستند. پزشک باتوجهبه نوع باکتری بهترین قرص عفونت ادراری را برای درمان انتخاب می‌کند.
درمان عفونت بدون عارضه در فرد دارای دستگاه ادراری سالم ۲ تا ۳ روز زمان می‌برد و درمان عفونت پیچیده و عارضهدار در افرادی که مشکل دیگری نیز دارند مانند مادران باردار یا افرادی که پیوند قلب شده‌اند، نیاز به دوره‌های طولانی‌تر آنتی بیوتیک دارند که معمولا ۷ تا ۱۴ روز به طول می‌انجامد.
داروها و قرص رفع عفونت ادراری و سوزش ادرار زنان و مردان عبارتند از؛
- تریمتوپریم (Trimethoprim) و سولفامتوکسازول (Sulfamethoxazole): مانند (Bactrim و Septra)
- فسفومایسین (Fosfomycin): مانند (Monurol)
- نیتروفورانتوئین (Nitrofurantoin): مانند (Macrodantin و Macrobid)
- سفالکسین (Cephalexin): مانند (Keflex)
- سفتریاکسون (Ceftriaxone)
- فلوروکینولون‌ها (Fluoroquinolones): گروهی از آنتی‌بیوتیک‌ها که با عنوان فلوروکینولون شناخته‌می‌شوند، شامل سیپروفلوکساسین (Ciprofloxacin) و لووفلوکساسین (Levofloxacin): مانند (Levaquin)، معمولا برای عفونتهای ساده توصیه نمی‌شوند. پزشک فلوروکینولون‌ها را برای درمان عفونتهای پیچیده، عارضهدار و عفونت کلیه، تجویز می‌کند.
- سولفونامیدها
- قرص فنازوپریدین
- آموکسی سیلین برای عفونت ادراری
- سفالوسپورین
- سفیکسیم برای عفونت ادراری
- تری متوپریم/ سولفامتوکسازول
- داکسی‌سایکلین
- قرص نیتروفورانتوئین برای عفونت واژن
- کینولون‌ها (مانند سیپروفلوکساسین).
اسم قرص عفونت ادراری چیست؟
معمولا برای درمان عفونت از قرص‌های آنتی‌بیوتیک استفاده‌می‌شود. البته ممکن است پزشک برای درمان موضعی پماد هم تجویز کند. نوع آنتی‌بیوتیکی که تجویز میشود، به نوع باکتری بستگی دارد. ممکن است پزشک قرص مترونیدازول، سفیکسیم یا آموکسی‌سیلین تجویز کند.
آیا قرص سیپروفلوکساسین برای عفونت ادراری استفاده می شود؟ دوز سیپروفلوکساسین در عفونت ادراری چقدر است؟
سیپروفلوکساسین نوعی آنتی‌بیوتیک است که برای بسیاری از عفونتهای باکتریایی تجویز میشود. ازآنجایی‌که این داروی عفونت ادراری عوارض جانبی زیادی دارد، معمولا پزشک برای بیش از ۷ روز آن را توصیه نمی‌کند. عوارض جانبی آن شامل حالت تهوع، اسهال، استفراغ و راش بوده و معمولا پس از قطع مصرف این علائم از بین می‌روند.
یکی از رایج‌ترین داروهای آنتی‌بیوتیکی برای درمان عفونت ادراری در زنان، سیپروفلوکساسین است. این آنتی‌بیوتیک فلوروکینولونی برای درمان عفونت ادراری در زنان به‌صورت تک‌دوز ۵۰۰ میلی‌گرمی و به مدت ۷ روز تجویز میشود.
قوی ترین آنتی بیوتیک برای عفونت ادراری چیست؟
معمولا برای عفونتهای ساده از آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند سفالکسین یا فسفومایسین استفاده‌می‌شود. اما در مواردی مانند عفونت مجاری ادراری پیچیده یا عفونت کلیه از داروهای قوی‌تری مانند سیپروفلوکساسین یا لووفلوکساسین استفاده‌می‌شود. دقت داشته‌باشید که این دسته از داروها عوارض زیادی داشته و پزشک برای عفونتهای ساده آنها را تجویز نمی‌کند.
درمان عفونت ادراری با مترونیدازول چگونه است؟
مترونیدازول نوعی آنتی‌بیوتیک است که برای عفونتهای باکتریایی و برخی عفونتهای انگلی تجویز میشود. معمولا این دارو برای ۷ روز تجویز میشود. با مصرف منظم آن به‌مرور علائم بیماری از بین‌می‌رود. در برخی مواقع برای درمان موثرتر این دارو همراه با اریترومایسین تجویز میشود.
آموکسی سیلین برای عفونت ادراری تجویز می شود؟
آموکسی سیلین نوعی آنتی‌بیوتیک است که رشد باکتری‌ها در ادرار را متوقف می‌کند. پزشک ممکن است این دارو را به‌صورت قرص، کپسول یا سربت تجویز کند. معمولا پس از چند روز استفاده از آموکسی‌سیلین علائم کاهش پیدا می‌کنند. اما مدت‌زمان استفاده از دارو بسیار مهم بوده و دوره باید تکمیل شود.
قرص سفیکسیم برای عفونت ادراری تجویز می شود؟
سفکسیم جز آنتی‌بیوتیک‌های قوی است که هم برای کودکان و هم بزرگسالان تجویز میشود. پزشک باتوجهبه شدت عفونت تعیین می‌کند که در روز چند بار از آن استفاده کنید. معمولا در عرض ۲ تا ۳ روز می‌توانید بهبود را احساس کنید. اگر دچار سوزش ادرار هستید، با مصرف این دارو به‌سرعت سوزش برطرف میشود.
بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت ادراری کودکان چیست؟
عفونت دستگاه ادراری در کودکان نسبتا شایع است. پزشک باتوجهبه شدت عفونت از آنتی‌بیوتیک‌های مختلف استفاده‌می‌کند. اگر عفونت شدید باشد، آنتی‌بیوتیکی مانند آموکسی‌سیلین کارساز نیست. معمولا بهبودی با دارویی مانند سولفامتوکسازول سریع‌تر است. گاهی نیز ممکن است پزشک سفالوسپورین تجویز کند.
قوی ترین انتی بیوتیک برای عفونت ادراری چیست؟ (مصرف آنتی بیوتیک برای عفونت ادراری)
هنگامی‌که صحبت از درمان عفونتهای دستگاه ادراری میشود، آنتی‌بیوتیک‌ها همچنان اولین درمان هستند. اغلب، این داروها به شکل قرص‌هایی هستند که به‌صورت خوراکی و اغلب در یک دوره چندروزه مصرف می‌شوند.
طیف وسیعی از انتی بیوتیک برای سوزش و عفونت قارچی ادراری در زنان و مردان ممکن است برای درمان عفونت ادراری تجویز شوند که معمولا باید تجویز آنها بر اساس نوع عفونت، نوع باکتری، جنسیت و شدت بیماری صورت بگیرد. بااینحال سولفامتوکسازول و تری متوپریم یک داروی انتخاب اول است و می‌تواند عفونت ادراری را در کمتر از ۳ روز درمان کند.
نیتروفورانتوئین یکی دیگر از گزینه‌های انتخاب اول و بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت ادراری کودکان است، اما معمولا باید آن را به مدت یک هفته مصرف کنید تا مطمئن شوید که علائم به‌صورت کلی از بین رفته‌اند. بهترین داروی آنتی بیوتیک برای عفونت دستگاه تناسلی مردان معمولا سیپروفلوکساسین یا لووفلوکساسین است.
بهترین دارو برای عفونت ادراری در زنان
در زنان معمولا آنتی‌بیوتیک‌ها به‌صورت تک‌دوز و در یک دوره پنج‌روزه تجویز می‌شوند. در زنان اگر یک عفونت ادراری بدون عارضه تشخیص داده‌شود، بهترین آنتی‌بیوتیک برای درمان عفونت، داروی نیتروفورانتوئین از خانواده ماکرولیدهاست. نیتروفورانتوئین پتانسیل کمی برای مقاومت آنتی‌بیوتیکی دارد و میزان بهبودی ۸۳ تا ۹۳ درصدی دارد. این دارو اغلب برای درمان UTI در زنان باردار استفاده میشود. سیپروفلوکساسین هم جزو آنتی‌بیوتیک‌های رایجی است که در درمان عفونت ادراری زنان تجویز میشود. به‌هرحال در انتخاب دارو باید شرایط عمومی بیمار، سن، الگوی عفونت و سایر علائم بیماری را در نظر گرفت.
بهترین دارو برای عفونت ادراری در مردان
در مردان معمولا آنتی‌بیوتیک‌هایی که برای درمان عفونت ادراری تجویز می‌شوند برای مدت طولانی‌تری نیاز به استفاده داشته‌باشند. دلیل آن هم این است که اغلب عفونتهای ادراری مردان پیچیده است. اگر عفونت ادراری پیچیده باشد، ممکن است دوره متفاوتی از آنتی‌بیوتیک‌ها موردنیاز باشد.
تری متوپریم- سولفامتوکسازول به‌عنوان یک درمان موثر عفونت ادراری در مردان در نظر گرفته‌می‌شود. برای درمان عفونت ادراری در مردان باید الگوی عفونت، میزان پیچیدگی آن و شدت و علائم بیماری در نظر گرفته‌شود و براین‌اساس بهترین دارو برای عفونت ادراری در مردان توسط پزشک انتخاب شود.
شربت برای عفونت ادراری کودکان
برای درمان عفونت ادراری در کودکان از شربت‌های خوراکی استفاده میشود. بهترین دارو برای UTI در کودکان آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی، از جمله تری متوپریم-سولفامتوکسازول، آموکسی‌سیلین-کلاوولانات و سفالوسپورین‌های نسل دوم و سوم هستند. البته در مواردی هم ممکن است پزشک شربت آموکسی‌سیلین را برای درمان عفونت ادراری کودکان تجویز کند که همیشه انتخاب خوبی نیست.
۲. روش درمان عفونت ادراری شدید و درمان قطعی عفونت ادراری چیست؟
برای درمان عفونت شدید، به درمان با آنتی‌بیوتیک داخل وریدی و بستری در بیمارستان نیاز است. جهت تسکین درد می‌توان از داروهای مسکن و قرار دادن یک پد گرم بر روی پهلو یا شکم کمک‌گرفت. معمولا درد بعد از شروع آنتی‌بیوتیک کاهش می‌یابد.
دیگر افرادی که نیاز به بستری در بیمارستان دارند، شامل موارد زیر هستند:
- خانم‌های باردار
- افرادی که به‌شدت بیمار و بدحال هستند
- افراد مسن
- بیماران مبتلا به سرطان، دیابت و مولتیپل اسکلروزیس
- افراد دارای آسیب نخاعی
- افراد دارای سنگ کلیه و افرادی که در حال بهبودی از عمل جراحی دستگاه ادراری هستند.
- زنان مبتلا به عفونتهای مکرر.
-
۳. درمان عود مجدد عفونت دستگاه ادراری چگونه است؟
توصیه میشود زنانی که دچار عود عفونت می‌شوند، موارد زیر را رعایت کنند:
- بعد از تماس جنسی یک دوز آنتی‌بیوتیک مصرف کنند.
- مصرف یک دوز آنتی‌بیوتیک روزانه به مدت حداقل ۶ ماه.
- در صورت ظهور دوباره‌ی علائم، یک دوره‌ی ۲ تا ۳ روزه آنتی‌بیوتیک توصیه‌می‌شود.
- در صورت یائسگی، درمان استروژن واژینال ادامه یابد.
-
۴. درمان عفونت ادراری در خانه، درمان خانگی عفونت ادراری زنان و مردان
بهترین روش‌های خانگی برای درمان عفونتهای دستگاه ادراری و درمان خانگی عفونت دستگاه تناسلی مردان عبارتند از:
درمان عفونت قارچی ادراری در خانه توضیحات مصرف پروبیوتیک تغییر توازن باکتری در دستگاه ادراری تناسلی باعث ایجاد کلونیزاسیون ارگانیسم‌هایی مانند باکتری اشریشیا کلای (E. coli) میشود. استفاده‌ی منظم از پروبیوتیک‌ها به کاهش خطر ابتلا به عفونتهای ادراری، به‌ویژه پس از مصرف یک دوره آنتی‌بیوتیک، کمک‌می‌کند. پروبیوتیک‌ها در مواد غذایی مانند ماست وجود دارند. نوشیدن مایعات زیاد افزایش میزان مایعات دریافتی باعث افزایش ادرار و خروج باکتری‌های موجود در دستگاه ادراری میشود. از‌این‌رو همیشه به افراد مبتلا به UTI توصیه‌می‌شود زیاد آب بنوشند. درمان عفونت ادراری با سرکه سفید سرکه سیب خواص زیادی برای سلامتی داشته و در رفع عفونت ادراری هم موثر است. آن را در مقداری آب حل کنید و بنوشید یا در سس سالاد استفاده‌کنید. یکی از راه‌های موثر برای رفع عفونت این است که در مقداری آب سرکه سیب اضافه کرده و برای چند دقیقه داخل آن بنشینید. انجام اینکار برای چند روز متوالی می‌تواند به کاهش عفونت کمک‌کند. جوش شیرین برای عفونت ادراری جوش شیرین به دلیل قلیایی بودن می‌تواند به کاهش رشد باکتری‌ها کمک‌کند. اگر دچار عفونت هستید، می‌توانید روزانه مقداری جوش شیرین را در آب حل کرده و میل کنید ۵. روش درمان عفونت ادراری در طب سنتی و درمان گیاهی چیست؟
برخی از گیاهان می‌توانند در کاهش عفونت و علائم این بیماری مفید باشند. برخی از رایج‌ترین گیاهان برای درمان عفونت عبارتند از:
- درمان خانگی عفونت ادراری با سیر: در درمان طیف وسیعی از بیماری‌ها مانند عفونت قارچی، ویروسی و باکتریایی کاربرد دارد. ترکیبی حاوی گوگرد به نام آلیسین در سیر وجود دارد که باعث کاهش عفونت میشود.
- چای سبز: این نوع چای مقدار زیادی ترکیبات گیاهی به نام پلی‌فنول دارد. پلی‌فنول خاصیت ضدمیکروبی و ضدالتهابی دارد.
- جعفری برای عفونت ادرار: در دفع باکتری‌های عامل عفونت ادراری موثر است.
- بابونه: دمنوش بابونه ادرارآور ضعیف است و خاصیت ضدالتهابی و ضدباکتریایی دارد.
۶. بهترین دمنوش برای عفونت ادراری (دمنوش برای رفع تکرر ادرار)
در کنار درمان‌های دارویی و مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، در طب سنتی مصرف عرقیات گیاهی برای عفونت ادراری هم توصیه میشود. برخی از دم‌نوش‌هایی که می‌توان از آنها برای درمان عفونتهای ادراری استفاده کرد شامل دمنوش بابونه، دمنوش دارچین، دمنوش دانه کدوتنبل، چای سبز، چای کرن بری، دمنوش جعفری و دمنوش چای نعنا میشود. در برخی منابع نیز از ترکیباتی مانند سیر، سرکه و جوش‌شیرین برای درمان‌کردن عفونت ادراری با ترکیبات گیاهی استفاده‌می‌شود.
-
عوارض ابتلا به عفونت مجاری ادراری چیست؟
عوامل بسیاری وجود دارد که می‌تواند شما را در معرض خطر ابتلا به UTI قرار دهد:
خطرات عفونت در ادرار علائم افزایش سن احتمال این نوع عفونت در افراد مسن بیشتر است. کاهش فعالیت و تحرک پس از جراحی یا استراحت طولانی مدت در رختخواب رخ می‌دهد. انسداد مجاری ادراری به دلایل مختلفی مانند بزرگ شدن پروستات، سنگ کلیه و تومور سرطانی اتفاق‌می‌افتد. بزرگی پروستات یک عامل خطر اختصاصی در مردان است که با بیماری احتباس ادرار همراه است. استفاده‌ی طولانی مدت از کاتترهای ادراری افرادی که خودشان به تنهایی قادر به ادرار کردن نیستند، مانند افراد بستری در بیمارستان، افراد دارای مشکلات عصبی و افرادی که فلج هستند، برای ادرار کردن از لوله‌ی کاتتر استفاده‌می‌کنند. باعث انتقال باکتری‌ها به مثانه میشود. دیابت به‌ویژه دیابت کنترل‌نشده احتمال ابتلا به عفونت را بیشتر می‌کند زیرا سیستم ایمنی بدن قادر به مبارزه با عفونت‌هایی مانند UTI نیست. ناهنجاری‌های دستگاه ادراری در زمان تولد مانع از خروج ادرار شده و ادرار در مثانه جمع میشود. آنتی‌بیوتیک‌های قوی می‌تواند فلور طبیعی روده و دستگاه ادراری را مختل کند. ختنه مردانی که ختنه شده‌اند نسبت به مردانی که ختنه نشده‌اند با احتمال UTI کمتری روبرو هستند. بی‌اختیاری مدفوع در افرادی که دچار سکته‌ی مغزی و آسیب نخاعی شده‌اند، دیده‌می‌شود. عفونت ادراری قبلی احتمال عود UTI به علت مقاومت آنتی‌بیوتیکی باکتری‌ها و مقاومت در مقابل سیستم ایمنی بدن، افزایش می‌یابد. سنگ کلیه سنگ کلیه با انسداد مجرای ادرار مانع از تخلیه‌ی کامل ادرار میشود و احتمال بروز عفونت افزایش می‌یابد. عوامل خطر ابتلا به عفونت مجاری ادراری چه هستند؟ عوامل خطر ابتلا به عفونت ادراری در زنان چیست؟
زنان بیشتر از مردان دچار این عفونت می‌شوند. فعال بودن جنسی منجر به عفونتهای ادراری بیشتر میشود. داشتن شریک جنسی جدید نیز خطر عفونت را افزایش می‌دهد. سایر عوامل شامل موارد زیر هستند.
۱. نحوه شستن اشتباه
براساس تحقیقات انجام شده مهم‌ترین ریسک فاکتور در زنان عدم رعایت بهداشت فردی است. یکی از اشتباهات رایج در میان خانوم‌‌ها پس از ادرار کردن، شستن واژن از عقب به جلو (از مقعد به سمت واژن) است که باعث انتقال میکروبهای مقعد به واژن و در نتیجه بروز عفونت میشود.
۲. استفاده از تامپون
استفاده از تامپون نیز یکی دیگر از دلایلی است که احتمال عفونت را در زنان را افزایش می‌دهد. اگر دچار این مشکل هستید، باید به جای تامپون از روش‌های دیگر استفاده‌کنید.
-
۳. پیشابراه کوتاه
طول و مکان پیشابراه در زنان به گونه‌ایست که احتمال ابتلا به UTI را افزایش می‌دهد. مجرای ادراری زنان کوتاه‌تر از مردان است و باکتری برای رسیدن به داخل مثانه فاصله‌ی کوتاه‌تری را باید طی کند. همچنین مجرای ادرار در زنان، به واژن و مقعد بسیار نزدیک است و باکتری‌هایی که به طور طبیعی در اطراف مقعد و واژن وجود دارند به راحتی می‌توانند وارد دستگاه ادراری شوند.
۴. رابطه جنسی
فشاری که در طی رابطه جنسی بر دستگاه ادراری زن وارد میشود، باکتری‌های اطراف مقعد را به مثانه منتقل می‌کند. باکتری‌های روده‌ای مانند اشریشیا کلای (E.coli) دارای ویژگی‌هایی هستند که به آنها اجازه می‌دهد به پوشش داخلی مثانه متصل شوند.
عفونتهای منتقله از راه جنسی مانند هرپس، گونوره، کلامیدیا و مایکوپلاسما، می تواند باعث ابتلا به عفونت ادراری شود. بعد از رابطه‌ی جنسی، در ادرار اکثر زنان باکتری وجود دارد که معمولا بدن در عرض ۲۴ ساعت از این باکتری‌ها خلاص میشود.
ادرار کردن پس از رابطه‌ی جنسی احتمال بیماری را کاهش می‌دهد. زنانی‌که از نظر جنسی فعال هستند بیشتر از دیگر زنان به UTI مبتلا می‌شوند. شریک جنسی جدید و شرکای جنسی متعدد نیز این خطر را افزایش می‌دهند.
۵. تماس با اسپرم
اسپرم‌ها می‌توانند خطر ابتلا به UTI را افزایش دهند. آنها می‌توانند در برخی از زنان باعث تحریک پوستی شوند و خطر انتقال باکتری‌ها به مثانه را افزایش دهند.
۶. استفاده از کاندوم در طول رابطه جنسی
کاندوم‌های لاتکس غیر لایه‌ای، اصطکاک را افزایش داده و پوست زنان را در طول رابطه‌ی جنسی تحریک می‌کنند. در این حالت خطر UTI افزایش می‌یابد. بااینحال، برای کاهش گسترش عفونتهای جنسی، استفاده از کاندوم ضروری است.
برای کمک به کاهش اصطکاک و تحریک پوست در اثر استفاده از کاندوم، در طول رابطه‌ی جنسی از روان‌کننده‌هایی که بر پایه‌ی آب هستند، به اندازه‌ی کافی استفاده‌کنید.
۷. استفاده از دیافراگم
دیافراگم با ایجاد فشار بر روی مجرای ادراری زنان، تخلیه‌ی مثانه را کاهش می‌دهد و شانس ابتلا به UTI را افزایش می‌دهد. کاهش سطح استروژن پس از یائسگی: بعد از یائسگی، کاهش سطح استروژن، باکتری‌های طبیعی (فلور نرمال) در مهبل (واژن) را تغییر می‌دهد. این موضوع می‌تواند خطر ابتلا به UTI را افزایش دهد.
۸. بارداری
تغییرات هورمونی در دوران بارداری مجرای ادراری را تحریک‌پذیر‌تر از قبل می‌کند. همچنین با بزرگ‌شدن رحم فشار روی مثانه افزایش می‌یابد و مثانه کاملا تخلیه نمی‌شود. ادرار باقی‌مانده در مثانه منشا این بیماری است.
دیدگاهتان را بنویسید