داروهای آسیب زننده به کلیه

داروهای آسیب زننده به کلیه می توانند بیش از آنچه فکر می کنید عوارض زیادی داشته باشند

کلیه ها روزانه مقدار قابل توجهی از خون را تصفیه می کنند و این اندام های لوبیایی شکل مایعات اضافی و مواد زائد را از طریق ادرار دفع می کنند.
استفاده از داروها برای درمان بیماری های مختلف به روندی رایج در جهان تبدیل شده است. و در شرایطی که داروها برای مقابله با این شرایط به بدن کمک می کنند ، باید برای تصفیه از کلیه ها عبور کنند.
اگر فکر می کنید کلیه ها از اثر داروها در امان هستند ، باید در این مورد تجدید نظر کنید زیرا حدود 20٪ موارد نارسایی حاد کلیه (سمیت کلیوی) ناشی از داروهای تجویز شده است.

استاتین ها
دوزهای بالای داروهایی که به عنوان استاتین شناخته می شوند خطر آسیب کلیه را افزایش می دهد. نتایج یک مطالعه نشان داد افرادی که از این داروها در مقادیر نسبتاً زیاد استفاده می کنند 34٪ ​​در برابر بیماری معروف به آسیب کلیوی آسیب پذیر هستند. این بیماری سالانه حدود 40000 نفر را در ایالات متحده از بین می برد. استاتین ها شامل روزوواستاتین ، آتورواستاتین و سیمواستاتین هستند.

آنتی بیوتیک ها
سلول های توبول های کلیه نقش مهمی در فرآیند تصفیه کلیه ها دارند ، به طوری که آنها را به ویژه در برابر اثرات سموم داروهایی که در معرض آنها هستند آسیب پذیر می کند. توبرامایسین ، دسته ای از آنتی بیوتیک ها به نام آمینوگلیکوزیدها ، می تواند مسمومیت جدی تری را برای سلول های تصفیه کننده ایجاد کند.

ادرار آورها
هیدروکلروتیازید و فوروزماید دو داروی پرکاربرد هستند که برای کاهش تورم و فشار خون تجویز می شوند. متأسفانه ، مصرف این داروها می تواند منجر به کم آبی بدن شود ، که تورم و التهاب در کلیه را افزایش می دهد.

آنتی ویروس
آسیکلوویر ، دارویی که برای تبخال ، زونا و آبله مرغان استفاده می شود ، بلورهایی تولید می کند که کلیه ها نمی توانند آن را فیلتر کنند. این وضعیت می تواند باعث انسداد در دستگاه ادراری شود و به کلیه ها آسیب برساند.

ضد التهاب ها
چه داروهای تجویز شده و چه بدون نسخه ، ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن ، ناپروکسن سدیم و کتوپروفن رگ های خونی منتهی به کلیه ها را باریک می کند. با بروز این شرایط ، جریان خون کاهش می یابد و بافت های کلیه بیشتر در معرض آسیب و مرگ قرار می گیرند.
مصرف داروهای ضد التهاب در دوزهای بالا یا به مدت طولانی می تواند باعث بیماری مزمن کلیه (نفریت مزمن بینابینی) ، نارسایی ناگهانی کلیه و آسیب تدریجی کلیه شود.

مسکن ها
داروهای ضد درد مانند آسپرین و استامینوفن از جمله داروهای بدون نسخه برای درد و تب هستند. مانند داروهای ضد التهاب ، استفاده طولانی مدت از داروهای مسکن نیز باعث کاهش جریان خون در کلیه ها می شود. چگونه می توان از کلیه ها در برابر آسیب های دارویی محافظت کرد؟
تحقیقات نشان داده است که بیشتر عوارض جانبی دارو به دلیل اشتباه در تجویز ، عدم نظارت بر دارو و اشتباهات در استفاده صحیح از دارو است.
حتی داروهای بدون نسخه ، مانند داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) که به نظر ایمن هستند ، برخی از عوارض جانبی تاریک را نشان می دهند و به عنوان مثال با حمله قلبی در ارتباط هستند.
بهترین توصیه این است که این داروها را درصورت نیاز واقعی مصرف کنید. در صورت امکان ، درمان های طبیعی را انتخاب کنید و استفاده از داروها و عوارض جانبی و خطرات آنها را به حداقل برسانید.

غذاها ، ادویه ها و اقدامات محافظت از سلامتی می توانند به کاهش درد و التهاب در بدن کمک کنند.
هنگام مصرف دارو مایعات زیادی بنوشید (شش تا هشت لیوان آب در روز) تا از کمبود آب بدن جلوگیری کرده و کلیه ها را پاکسازی کند.